Lees hier de winnende teksten van Junior Journalist!

Gepubliceerd door Davidsfonds op 21 april 2024

Per afdeling werden een aantal lokale winnaars uitgeroepen. En wie lokaal wint, maakt kans op nationale winst! De afdelingen hadden tot midden januari om hun winnaar per reeks (1 t.e.m. 4) door te sturen. Daarna werd er een nationale jury van experten op de teksten losgelaten, bestaande uit leerkrachten, schrijvers en journalisten. De lijst van laureaten bestond uit de top 5 in reeks 1 (vijfde en zesde leerjaar basisonderwijs) en de top 3 in reeks 2 (eerste en tweede jaar secundair onderwijs), reeks 3 (derde en vierde jaar secundair onderwijs) en reeks 4 (vijfde en zesde jaar secundair onderwijs). Zij kregen een uitnodiging voor de nationale prijsuitreiking in het Vlaams Parlement.

Winnaar Reeks 1

- Naam winnaar: Heleen Tobac
- Titel tekst: Ik zag je op tv …          
- School: Pastoor De Clerckschool Veltem-Beisem, Herent
- Afdeling: Davidsfonds Herent

Ik zag je op tv …

Ik zag je op tv … tijdens een reportage over de oorlog in de Gazastrook. Je leek een meisje van mijn leeftijd. Je droeg je lange, bruine haren in een staart zoals ik dat altijd doe.

Ik zag je op tv … Je stond verdwaald in een straat vol gebombardeerde huizen. Waar woon jij? Ik woon in Herent. Waarom sta je zo op straat? Wat is er gebeurd met je huis? Staat het er nog? Vind je het ook zo leuk om thuis te komen na een lange dag op school?

Ik zag je op tv … Ik vroeg me af waar je mama en papa zijn. Vind jij het ook zo fijn om spelletjes te spelen met je mama en papa? Heb je broers of zussen? Haat jij ruzie met je broers of zussen ook zo hard? Of wou je dat je nog één keer ruzie kon maken met je broers of zussen?

Ik zag je op tv … Je stond daar helemaal alleen. Ben je echt alleen of is je familie daar nog ergens? Hou jij ook zo van familiefeestjes? De gezelligheid, het samenzijn en het lekkere eten. Kijk jij ook uit naar familiefeestjes? Heb je nog iets om naar uit te kijken?

Ik zag je op tv ... en ik dacht bij mezelf: “Zou ze ook een hondje hebben?” Ik hou ontzettend veel van mijn hond en doe niets liever dan haar een dikke knuffel te geven. Vind jij het ook zo leuk om met je huisdier te knuffelen of wil je het nog een knuffel geven? Leven je huisdieren nog of weet je helemaal niet wat er mee gebeurd is?

Ik zag je op tv ... Ik bedacht me waar je klasgenootjes nu zouden zijn. Vind jij het ook zo leuk om met je klasgenootjes te spelen? Kan je nog naar school? Staat jullie schoolgebouw nog recht? 

Ik zag je op tv … en dacht: moet je niet naar je hobby? Ik speel badminton, doe aan turnen en volg muziekschool. Vind jij het ook zo ontspannend op je hobby’s? Kan je die nog doen?  

Ik zag je op tv … Wat had je een mooie blauwe trui aan. Ik vroeg me af waar je die gekocht hebt. Volg jij ook zo graag de mode? Hou jij er ook van om na te denken over je outfit? Vind jij het ook zo leuk om te gaan shoppen? Kan je eigenlijk nog gaan shoppen? Staat jouw lievelingswinkel nog overeind?

Ik zag je op tv ... en dacht: ‘ben je nu eigenlijk wel veilig?’ Heb jij nu opnieuw onderdak? Waar ben je nu? Ben je in een vluchtelingenkamp? Vind jij het daar leuk?

Ik zag je op tv ... en dacht: eet jij ook zo lekker als ik thuis? Vind jij het ook zo leuk om thuis te komen en te vragen wat je gaat eten en of het je lievelingseten is? Of wou je dat je dat nog eens kon vragen? 

Ik zag je op tv … en denk vaak aan jou als ik ‘s avonds in mijn bed lig. Dan besef ik hoeveel geluk ik heb dat mijn bed hier in België staat en ik elke dag zonder zorgen naar school kan gaan, mijn hobby’s kan doen, mijn familie kan zien, met mijn vrienden kan spelen, ...

Ik zag je op tv … en vraag me af: hoe gaat het nu écht met jou?

Lees hier de overige teksten van de laureaten in deze reeks:

- Ferre Gurdebeke - Interview met Jasmina
- Lilith Vanhoenacker - Interview met de geschiedenis
- Jakke Vandecasteele - Oost, west, thuis best?!
- Nina Corneille - Vermist meisje na 3 maanden terug thuis

Winnaar Reeks 2

- Naam winnaar: Mila Descamps
- Titel tekst: Oost West Cake Best          
- School: Guldensporencollege, Harelbeke     
- Afdeling: Davidsfonds Kortrijk Bis

Oost, West, Cake best!

In onze serie waar we langsgaan bij interessante Kurenaren laat ik me vandaag verrassen door de wereld van het bakken. We gaan op bezoek bij één van de nieuwste hotspots!

Ik duw de deur open van "Oost, West, Cake Best" en stap een wereld binnen waar de geur van versgebakken appelcake de lucht vult. In Kuurne is deze bakkerij een begrip, en de vrouw die de scepter zwaait over deze zoetwarentempel is Celine Delaere. Achter de toonbank, met een trots die even aanstekelijk is als de aroma's die haar bakkerij vullen, groet ze me met een warme lach. Vandaag krijg ik de kans om haar te spreken over hoe een simpel familierecept uitgroeide tot de trots van het dorp.

Mila: "Celine, iedereen in Kuurne lijkt wel fan te zijn van jouw bakkerij. Wat betekent dit voor jou?"

Celine glimlacht en veegt haar handen af aan haar schort. "Het is een droom die uitkomt, Mila. Ik heb mijn ziel en zaligheid in dit werk gelegd en het is fantastisch om te zien dat anderen dat waarderen.”

Mila: "Je bent beroemd geworden met de appelcake van je oma. Kun je ons meer vertellen over het prille begin van de fameuze cake?"

Met een nostalgische blik in haar ogen antwoordt Celine: "Ah, Mamie's appelcake, de favoriet van elke persoon die hier klant is. Die stond centraal in mijn jeugd. Die cake betekende "familie, zondagen en gezelligheid." Van haar heb ik geleerd wat bakken eigenlijk echt inhoudt en wat het met een mens kan doen.”

Mila: "En daarna ben je de wereld rondgereisd. Wat was je doel van die reis?"

Celine zet een kopje warme rozenthee neer en leunt voorover. "Ik wilde de kunst van het bakken in al zijn geuren en kleuren leren kennen. Ik dacht dat ik met genoeg kennis Mamie's recept van de appelcake kon verbeteren, althans dat dacht ik toch.”

Mila: "Welke internationale invloeden heb je in je bakkerij gebracht?"

"Elk land bracht een geschenk mee,' zegt Celine peinzend. "De precisie uit Frankrijk, de eenvoud uit Italië, de kruidenrijkdom uit India en de technische discipline uit Japan.”

Mila: "Maar je hebt ervoor gekozen om terug te gaan naar het oorspronkelijke recept. Waarom is dat?"

Celines gezicht licht op. "Het was een belangrijke les. Soms is het beste al gegeven en hoeft het enkel gewaardeerd te worden. De cake van Mamie had niets meer nodig.”

Mila: "Hoe reageert Kuurne op de internationale smaken vergeleken met de traditionele appelcake?"

"Men is nieuwsgierig en proeft graag eens iets nieuws," zegt Celine lachend. "Maar het hart blijft bij het vertrouwde, bij de appelcake die herinneringen oproept aan vroeger."

Mila: "Wat zijn je toekomstplannen met de bakkerij?"

"Het liefst zou ik op termijn mijn klanten ook ter plaatse eens willen laten genieten van een stukje cake of taart met een lekker bakje koffie of thee." "Wie weet groeit dit later wel uit tot een heuse taart- en koffiebar."

Mila: "Heb je advies voor jonge bakkers die in jouw voetsporen willen treden?"

Celine overhandigt me een plak cake. "Wees niet bang om de wereld in te trekken en te leren. Maar onthoud: de essentie van bakken is vooral veel liefde en die begint van thuis.”

Met een smakelijk stukje van de beste appelcake van Kuurne wandel ik de bakkerij uit. Celines verhaal is een bewijs van de kracht van traditie en het volgen van je passie. In "Oost, West, Cake Best" proeft men niet enkel de cake, maar ook de rijke geschiedenis en de liefde die in elk recept is gebakken.

Lees hier de overige teksten van de laureaten in deze reeks:

- Jolien Demeyer - Oost, west, thuis best!
- Ciese Van Damme - Twee huizen of meer?

Winnaar Reeks 3

- Naam winnaar: Wiam Abdeloifi
- Titel tekst: Tajine, thee en tradities
- School winnaar: Lucerna, campus Diamant, Antwerpen
- Afdeling: Davidsfonds Ekeren

Tajine, thee en tradities

Laten we het even hebben over iets magisch: thuis. Het is zo'n woord dat meteen een glimlach op je gezicht tovert, toch? 'Oost, west, thuis best', zeggen ze. Maar wat is thuis nu echt? Voor mij is het veel meer dan alleen maar een plek met vier muren. Het is een mix van geuren, geluiden en herinneringen die me omarmen als een warm deken. Het is mijn “safe place”. Voor mij is thuis enorm veel! Elk hoekje verbergt wel iets bijzonders en elke klank vertelt een eigen verhaal. Ook cultuur speelt hierbij een belangrijke rol. Zo is cultuur een uitdrukking van je identiteit, waarden en ervaringen.

Thuis is voor mij meer dan 4 muren. Zo zit het in de geur van een overheerlijke tajine met verse groenten, de klanken van lachende familieleden en de eindeloze glaasjes thee (of hoe ik het zeg ‘atay’). Dit zijn de dingen die me een gevoel van thuis geven, waar ik ook ben. Ik draag mijn Marokkaanse roots met trots. Ze herinneren me aan wie ik ben, zelfs als ik mijlenver van mijn thuisland ben.

Tijdens het verhuizen heb ik ontdekt dat ‘thuis’ niet aan een specifieke locatie gebonden is. Het is een gevoel van comfort, jezelf zijn en begrepen worden. Dat kan je overal vinden. Ook als je verhuist. Als Marokkaanse Belg is het een unieke ervaring om de prachtige cultuur en warmte van Marokko te combineren met de diverse samenleving van België. Bovendien is het als het dragen van een kleurrijke mantel die beide landen verbindt.

Wanneer ik terugdenk aan mijn thuisland heb ik een gevoel van opwinding die moeilijk te beschrijven is. De geur van specerijen, de levendige markten en de gastvrijheid van de mensen. Het zijn die momenten waar ik het meest naar uitkijk. Intussen brengt Marokko me, zelfs in die momenten van heimwee, een gevoel van verbondenheid. In mijn thuisland tussen de prachtige landschappen en de geluiden van de Souk (markt), mis ik soms toch wel een vleugje België. Aan de ene kant de rustige straten, de koele briesjes en de herkenbare geluiden van de trams en treinen. Aan de andere kant de drukke markten, de spelende kinderen en de geluiden van de taxi’s.

Daarnaast is de vermenging van culturen die ik ervaar als Marokkaanse Belg ronduit inspirerend. Het is een continue ontdekkingstocht, waarbij ik de rijke tradities van mijn familie combineer met de moderne, diverse samenleving waarin ik leef. Deze blend vormt mijn identiteit.

Wanneer ik door de drukke straten van mijn thuisstad wandel, krijg ik een gevoel van dankbaarheid. Dankbaar voor de mogelijkheid om deze twee werelden te omarmen. Bovendien vind je in mijn huis een verzameling van kunst en objecten die de geschiedenis van mijn familie weerspiegelen. Elk stuk vertelt een verhaal, een herinnering aan waar we vandaan komen. Het maakt mijn thuis tot een levendig museum van erfgoed en traditie.

Daarom, terwijl ik hier zit en deze woorden neerschrijf, besef ik dat thuis voor mij geen onveranderlijke plek is. Het is een evoluerende reis, een voortdurende groei van identiteit. Om die reden ben ik dankbaar dat ik deze reis mag maken, omringd door de liefde en de rijke geschiedenis die mijn thuis vormen. Het is een herinnering dat thuis niet altijd een vaste plek is, maar eerder een samensmelting van ervaringen en gevoelens die we met ons meedragen, waar we ook gaan.

Lees hier de overige teksten van de laureaten in deze reeks:

- Tika Schiettecatte - Iedereen verdient een warme thuis, daarom is jeugdzorg broodnodig
- Heike Hoornaert - Oost west, Noorwegen best

Winnaar Reeks 4

- Naam winnaar: Milena Impens
- Titel tekst: Oost west, thuis best!? - Wat met het noorden en het zuiden dan?
- School winnaar: Sint-Martinuscollege, Overijse
- Afdeling: Davidsfonds Overijse

Oost west, thuis best!? - Wat met het noorden en het zuiden dan?

Het klimaat. Een thema dat niet meer weg te denken is uit de actualiteit. Wij als mens spelen de hoofdrol in het opwarmen van de aarde. Er zijn tal van problemen door de uitlaat van auto’s en ander transport, door bomenkap, vleesconsumptie, rijstteelt en plastic. Gelukkig zijn hier oplossingen voor, als we allemaal samen kiezen voor duurzamere oplossingen. In het armere zuidelijk halfrond is het nog moeilijker om voor duurzaam te kiezen, maar toch moeten we er samen aan werken. We moeten ons uiterste best doen voor onze aarde, want we hebben er maar één. Van het noorden over het oosten tot het zuiden en het westen, het doel is voor iedereen: oost west, thuis best.

Een van de grootste boosdoeners van de klimaatverandering is de uitstoot van broeikasgassen. ’s Ochtends vertrekken de meeste mensen met hun auto naar hun werk en zo ontstaan er kilometers aan files. Deze auto’s stoten allemaal CO₂ uit. Een oplossing hiervoor zou kunnen zijn dat het openbaar vervoer toegankelijker, goedkoper en beter georganiseerd is. Ook zouden er vooral in steden meer leenauto’s moeten zijn. Dit zijn auto’s die mensen af en toe kunnen huren als ze een auto nodig hebben. Met als gevolg dat er minder mensen een auto bezitten en we dus ook minder uitstoten. Binnenkort zou best iedereen met een elektrische auto moeten rijden. Dit zou helpen met het vertragen van de opwarming van de aarde, maar het produceren van al deze baterijen heeft een zeer negatieve invloed op het klimaat. Er is ook nog niet goed nagedacht over de recyclage van batterijen nadat ze versleten zijn. Om zoveel mensen straks elektrisch te laten rijden, hebben we ook veel meer laadpalen nodig. Dit is wederom zeer vervuilend om te produceren.

Naast de auto wordt er natuurlijk ook veel met het vliegtuig gereisd. Dat is heel plezant om te doen, maar zorgt voor onnodige vervuiling via de kerosine. Hopelijk kan er genoeg geïnvesteerd worden in nieuwe technologieën om verre verplaatsingen in de toekomst milieuvriendelijker te maken.

We verplaatsen ons dagelijks, reizen voor ons plezier de wereld rond en kopen met z’n allen te veel consumptiegoederen, zoals bijvoorbeeld telefoons en kleding. Het kost niet alleen veel energie om dat alles te produceren, we gooien ook te vaak voorwerpen weg die nog bruikbaar zijn. Iedereen kan zijn steentje bijdragen door minder aan de laatste trends mee te doen en zo goed mogelijk te recycleren.

Ontbossing speelt een zeer belangrijke rol in onze klimaatproblemen. Bomen zorgen door middel van fotosynthese voor zuurstof. Dat is een zeer cruciaal element voor ons en onze planeet. Ook halen ze CO₂ uit de lucht. Bomen omkappen zorgt voor toenemende vervuiling. Het Amazonewoud is een cruciale luchtzuiveraar waar we erg goed zorg voor moeten dragen. Er moet internationale steun zijn om de “groene long” van de wereld te behouden. Er zijn ook dichter bij huis belangrijke bossen, zoals het Zoniënwoud. Door bomen aan te planten in onze tuin zorgen we voor extra zuurstofproductie. De biodiversiteit vaart er ook wel bij om onze tuin wat te laten verwilderen. En dat komt dan weer goed uit voor mensen die niet graag het gazon maaien.

Dit is de groene stad van de toekomst. In plaats van bomen te kappen, zouden we er bij moeten zetten. Op het platteland is al veel groen te zien, maar in de stad niet. Dus we zouden huizen en appartementsgebouwen en vrijwel elk landgoed in en uit de stad helemaal groen moeten maken. Door op de gevels en de daken van gebouwen planten te laten groeien zouden we veel minder CO₂ in onze lucht hebben en meer zuurstof. Door de klimaatverandering wordt het in de zomer heel wat warmer in vergelijking met andere jaren. Zeker in steden, want door de asfaltering en al het beton in de stad trekt de warmte veel langzamer en moeizamer weg. Zwart heeft namelijk een hogere absorptiewaarde dan andere kleuren. De planten en het groen zouden minder snel opwarmen dan de gevels en het asfalt. Ook heeft de biodiversiteit hier baat bij.

De veeteeltindustrie is ook een zeer belangrijke factor. Tijdens de lessen godsdienst hebben we dan ook een documentaire genaamd ‘Cowspiracy’ bekeken. Deze documentaire gaat over de impact die koeien en vee in het algemeen hebben op het milieu. Daarin wordt beweerd dat dit de grootste boosdoener is. Koeien stoten veel methaan uit wat voor ongeveer 20% zorgt van het broeikaseffect. De conclusie was vrij simpel: namelijk dat veel meer mensen vegetarisch zouden moeten eten. Of op zijn minst meer hun best zouden moeten doen. Alswe 1 tot 2 van onze warme maaltijden per week vegetarisch zouden maken, zou dit al een serieuze impact hebben. Ik raad het zeker iedereen aan om die documentaire eens te bekijken. Het geeft je - of mij in ieder geval - een heel andere visie op het vegetarisme. Desondanks dat vele van deze vegetarische varianten zoals bijvoorbeeld sojabonen ook veel vervuiling veroorzaken, is dit nog steeds een pak minder dan echt vlees. Ook het telen van rijst zorgt voor een enorme hoeveelheid methaan en het heeft veel water nodig om te kunnen groeien. De rijstteelt verminderen lijkt geen optie te zijn omdat we alsmaar meer mensen moeten kunnen voeden. Bovendien neemt het zeer veel plaats in beslag. Droge teelt zou hiervoor de oplossing zijn. In veel landen is er een waterschaarste dus als boeren hun velden afwisselend nat en droog zouden maken, neemt niet alleen de hoeveelheid methaan af, maar zou ook de waterschaarste minder worden.

Verder is het onvermijdelijk om de ‘plasticsoep’ aan te halen: de enorme massa aan plastic die zich in onze oceanen en zeeën bevindt. Laat ons eerlijk zijn, niemand is fan van die kartonnen rietjes tegenwoordig of van het dopje dat aan je flesje vastzit. De plastic rietjes zijn gewoon zo licht en klein dat ze zeer gemakkelijk in ons milieu terechtkomen, idem voor de dopjes van flessen. Zo kunnen ze toevallig door de wind in zee belanden of in rivieren die uitmonden in zee. Niet alleen het bewust sluikstorten van sommige bedrijven in zee is een groot probleem. De maritieme dieren blijven hierin vastzitten of erger nog: ze eten van het sluikafval, stikken en sterven. Ons koraal gaat er ook alsmaar op achteruit. Koralen zijn eigenlijk heel kleine diertjes. Het is prachtig om te zien als je gaat snorkelen, maar dat mag je dan wel niet met chemische zonnecrème doen, want dat tast het koraal aan. Door de stijging van de temperatuur sterft het koraal af. Voor ons maken die 1 à 2 graden extra geen heel groot verschil uit, maar voor de koraalriffen in zee dus wel. Zo erg zelfs dat als we zo doorgaan met ons klimaat, er over 30 jaar helemaal geen koraal meer bestaat. Koraal is ook een goede plek voor kleinere vissen en zeedieren die zich willen verstoppen. Om het koraal te redden zouden we dus heel dringend onze temperatuur terug naar beneden moeten krijgen. Ook proberen wetenschappers kunstmatig koraal te kweken.

Ten slotte wil ik het graag nog hebben over zeewier. Zeewier heeft zeer grote toekomstmogelijkheden. Er wordt ongeveer 2500 liter water verbruikt voor de productie van 1 T-shirt. Deze T-shirt zou je niet van katoen kunnen maken, maar van zeewier. We hebben toch een overschot aan zeewier in zee. Naast textiel zou zeewier ook het nieuwe plastic kunnen worden. Duurzaam plastic uiteraard. Ze zouden verpakkingsmateriaal en plastic bekers kunnen vervangen door zeewier. Het onderzoek hiernaar loopt nog, maar het is in ieder geval al een goed idee.

We zijn dus slecht voor onze planeet aan het zorgen. Door de uitlaat van onze auto’s en de vliegtuigen en van ander transport, komt er te veel CO₂ in de lucht. Ook door de bomenkap komt er alsmaar meer CO₂ de lucht in. Door al het vlees dat wij consumeren verbruiken we net als bij onze rijstteelt te veel water en stoot dit te veel methaan uit. Ten slotte vervuilen we het milieu ook nog eens met al ons plastic. Gelukkig zijn hier oplossingen voor. Als we allemaal samen als mens werken aan onze planeet, minder vlees eten, minder snel dingen weggooien, voor meer groen zorgen, kunnen we misschien het koraal redden. Wetenschappers werken ondertussen hard aan duurzamere oplossingen, eventueel door middel van zeewier. Noord, oost, zuid, west: ieder doet zijn best!

Lees hier de overige teksten van de laureaten in deze reeks:

- Fenne Bruggen - Een thuis in de melodieën
- Tara Sharifi - De tweeledige realiteit van Oost-west thuis best

Labels: junior Journalist Cultuurregio Thema | hoofdthema Thema | subthema Kunst & Cultuur Thema | subthema Mens & Maatschappij Thema | subthema Religie & Zingeving Thema | subthema Taal Vaste organisatie-brede koepelactiviteit