Boeken

Beschrijving

Eén dag na de wapenstilstand op 11 november 1918 belde de voorzitter van het Internationaal Olympisch Comité, Pierre de Coubertin, met het Belgisch Olympisch Comité. Hij liet weten de vooroorlogse kandidatuur van Antwerpen voor de organisatie van de VIIe Olympiade in 1920 te willen steunen. Door de korte voorbereidingstijd en geldgebrek werd het een olympiade vol eigenaardigheden.

Atleten kregen onderdak in Antwerpse scholen die tijdelijk waren verbouwd. De publieke belangstelling voor de meeste competities viel tegen. Alleen voetbal en boksen konden de Antwerpse bevolking bekoren. Sommige competities vonden ver buiten de stad plaats: zeilen en polo in Oostende, roeien in Vilvoorde, schieten in het legerkamp van Beverlo. Het uitvoerend comité van de VIIe Olympiade was verscheurd omdat de Feesten van Antwerpen de aandacht voor de Spelen wegkaapten. Na de Spelen bleef het uitvoerend comité met een enorme schuldenberg achter.

De VIIe Olympiade ging de geschiedenisboeken in dankzij de invoering van de olympische vlag, de eerste olympische eed en de overwinning van de Belgen in de voetbalfinale. Toch zijn er veel meer olympische verhalen. Die bleven tot op heden grotendeels verborgen in archieven, bibliotheken en musea. Het boek Antwerpen 1920. Verhalen van de VIIe Olympiade brengt ze weer aan de oppervlakte.

Jasper Truyens (1984) is socioloog en doctor in de bewegingswetenschappen. Hij was nooit een uitmuntend voetballer, basketbalspeler of marathonloper, waardoor dit boek zijn olympisch hoogtepunt zal blijven. Met deze publicatie wil hij de enige Belgische olympiade opnieuw de aandacht geven die ze verdient.

Antwerpen 1920 - Verhalen van de VIIe Olympiade

Davidsfonds / Zachte kaft - 174 p. / 19 x 26 cm