Over Frankrijk in een notendop. Een geschiedenis van grote mannen

L’état, c’est moi’, zo zou Lodewijk XIV critici de mond hebben gesnoerd. Als koning die zijn gezag van God had ontvangen kwam hem immers (alvast in theorie) alle macht toe. Hoewel de Franse Revolutie een einde leek te maken aan deze vorm van koninklijk gezag, vertoonden ook na 1789 nog tal van Franse staatshoofden monarchale trekjes. Ook de huidige Franse grondwet, die in de nasleep van generaal de Gaulles machtsovername van 1958 tot stand kwam, kent de president van de republiek buitengewoon veel macht toe.

Fransen die veel van hun overheid verwachten, spreken vaak bewonderend over de ‘grote mannen die hun geschiedenis hebben gemaakt.’ In deze cursus reis je door de tijd met Hans Cools en ontmoet je vijf van hen: Clovis, Lodewijk XIV, Napoleon Bonaparte, Charles de Gaulle en Emmanuel Macron. Allen staan zij in een lange traditie en er bestaan meer gelijkenissen tussen hen dan je misschien op het eerste zicht zou denken.

Hans Cools (°1969) is als hoofddocent vroegmoderne geschiedenis verbonden aan de KU Leuven. Hij behaalde zijn doctoraat in 2000 aan de Universiteit van Amsterdam met een prosopografische studie naar aristocraten in de Bourgondische gewesten aan het eind van de vijftiende en in de vroege zestiende eeuw. Voor hij in Leuven werd aangesteld, was Hans Cools als postdoc werkzaam bij de Universiteit Leiden (1999-2003) en als staflid geschiedenis bij het Koninklijk Nederlands Instituut in Rome (2003-2006). Van 2015 tot en met 2017 reduceerde hij zijn Leuvense aanstelling en combineerde hij die met een baan als senior-onderzoeker en lid van het managementteam van de Fryske Akademy in Leeuwarden. Aan die laatste instelling is hij nog steeds verbonden als gastonderzoeker. In 2019 bekleedde hij de Breugel-leerstoel bij de University of Pennsylvania in Philadelphia. Het wetenschappelijk werk van Hans Cools richt zich op twee grote thema’s: enerzijds de vroegmoderne sociale en politieke geschiedenis van de Lage Landen, Italië en Frankrijk en anderzijds de ontwikkeling van een historische cultuur in Nederland en België tijdens de negentiende en de twintigste eeuw. De inzichten die hij daarbij verwerft, werkt hij niet alleen uit in academische publicaties, maar vertaalt hij middels lezingen voor tal van verenigingen ook graag naar het grote publiek.